Grzech śmiertelny

"Grzech śmiertelny" Marii Grund to thriller kryminalny, który wplątuje nas w mroczne tajemnice spokojnej społeczności. Historia rozpoczyna się od tragedii samobójstwa młodej dziewczyny, jednak policjantki Sanna i Eir odkrywają w nagraniach monitoringu coś więcej niż pozornie oczywiste. Maska lisa w mętnej wodzie stawia pytania o związki z serią makabrycznych morderstw w nadmorskim miasteczku. Grund buduje atmosferę tajemnicy, a śledztwo staje się coraz bardziej zawiłe, eksplorując niewidoczne obszary społeczności. Autorka zgrabnie ukazuje, jak czasem widoczne pozory skrywają najgłębsze sekrety.

W miarę rozwoju fabuły "Grzechu śmiertelnego " Maria Grund skrupulatnie prowadzi nas przez labirynt zaskakujących zwrotów akcji. Policjantki Sanna i Eir stają przed wyzwaniem odkrycia, czy tajemnicza maska lisa to klucz do rozwikłania zagadki morderstw. Autorka ukazuje psychologiczne niuanse postaci, a także zagłębia się w relacje społeczności, która z pozoru jawi się jako spokojna, lecz skrywa mroczne tajemnice.

Grund mistrzowsko konstruuje napięcie, umiejętnie wykorzystując opisy malowniczego nadmorskiego miasteczka i jego mieszkańców. Wątek zbrodni splata się z wątkiem społecznym, rzucając pytania o to, czy ktoś może być widoczny, choć niechcący ukrywa swoje najgłębsze sekrety.

Zaskakujący finał, który odkrywa związki pomiędzy samobójstwem a serią morderstw, zostawia nas z wrażeniem złożoności ludzkiej natury i zdolności autorki do utrzymania intrygi aż do ostatniej strony.

Maria Grund w "Grzechu śmiertelnym" nie tylko dostarcza czytelnikowi intrygującego thrillera kryminalnego, ale również eksploruje głęboko ludzkie motywy i relacje. Przedstawia społeczność, której pozory harmonii zostają zachwiane przez ciemne tajemnice, ukryte za fasadą spokojnego miasteczka. Wnikliwe portrety postaci ożywiają narrację, pozwalając czytelnikowi zanurzyć się w psychologicznych zakamarkach każdego z bohaterów.

Nie brakuje w powieści także elementów symboliki, takich jak tajemnicza maska lisa, która staje się kluczem do zrozumienia zawiłych relacji między postaciami. Grund balansuje między atmosferą grozy a subtelnością opisów, co nadaje historii głębi i wielowarstwowości.

Zarówno miłośnicy kryminałów, jak i ci poszukujący psychologicznych aspektów literatury, znajdą w "Grzechu śmiertelnym" satysfakcję. Maria Grund dostarcza nie tylko emocjonującej rozrywki, lecz również pobudza do refleksji nad naturą ludzką i jej zdolnością do skrywania mrocznych sekretów. To lektura, która pozostawia trwałe wrażenie po zakończeniu.

"Grzech śmiertelny" Marii Grund to thriller kryminalny, który wplątuje nas w mroczne tajemnice spokojnej społeczności. Historia rozpoczyna się od tragedii samobójstwa młodej dziewczyny, jednak policjantki Sanna i Eir odkrywają w nagraniach monitoringu coś więcej niż pozornie oczywiste. Maska lisa w mętnej wodzie stawia pytania o związki z serią makabrycznych morderstw w...

Ciekawa. Przez cały czas coś się dzieje, nie ma urywania tematu. Bardzo fajna książka, szczególnie zaskakujący koniec ;)

Ciekawa. Przez cały czas coś się dzieje, nie ma urywania tematu. Bardzo fajna książka, szczególnie zaskakujący koniec ;)

Bardzo podobała mi się ta historia, chociaż w samym druku uśmiałam się z kilku wpadek słownych. To nic, bo czytało mi się szybko i pomimo tego, że udało mi się odkryć kto finalnie odpowiada za to, co się wydarzyło to jest to pozycja interesująca.

Bardzo podobała mi się ta historia, chociaż w samym druku uśmiałam się z kilku wpadek słownych. To nic, bo czytało mi się szybko i pomimo tego, że udało mi się odkryć kto finalnie odpowiada za to, co się wydarzyło to jest to pozycja interesująca.

Kiedy masz świetny pomysł, ale kompletnie nie potrafisz go wykorzystać.
Tym zdaniem mogę podsumować "Grzech śmiertelny". Zastanawia mnie, za co ta książka dostała wspomnianą na okładce nagrodę...

Już w pierwszym rozdziale zraziłam się do głównych bohaterek. Są nimi dwie policjantki, z których jedna mieszka w garażu, a druga kupuje w aptece metadon (lek wykorzystywany do leczenia uzależnienia od heroiny) i na własną rękę (dosłownie, bo używa do tego siły) wymierza sprawiedliwość wandalom. Słabe pierwsze wrażenie.

Niestety w kolejnych rozdziałach wcale nie jest lepiej. Dialogi są sztuczne, nienaturalne i pełne niedopowiedzeń. Domyślam się, że te niedogodności mogą wynikać także z tłumaczenia, co wyjaśniałoby również mnóstwo literówek, które bardzo mnie irytowały. Zdecydowanie jest to jedna z najmniej dopracowanych książek, jakie czytałam.

Sama fabuła nie należała do najgorszych. Podobał mi się pomysł na popełnione zbrodnie i stojący za nimi motyw. Zakończenie, pomimo że mnie nie zaskoczyło, to również było całkiem dobre.

Podsumowując: czuć, że jest to debiut literacki i jeszcze dużo mu brakuje do dobrego kryminału, ale sama idea była jak najbardziej słuszna.

Kiedy masz świetny pomysł, ale kompletnie nie potrafisz go wykorzystać.
Tym zdaniem mogę podsumować "Grzech śmiertelny". Zastanawia mnie, za co ta książka dostała wspomnianą na okładce nagrodę...

Już w pierwszym rozdziale zraziłam się do głównych bohaterek. Są nimi dwie policjantki, z których jedna mieszka w garażu, a druga kupuje w aptece metadon (lek wykorzystywany do...

Nie silę się na powtarzanie skrótu fabuły - jak robi to 50% oceniających i komentujących książki na tym portalu (kurczę ależ mnie to irytuje jak po przydługim wstępie recenzji - a de facto streszczeniu - dowiaduję się, że oceniający pieje z zachwytów, i nic ponad to...). Ja po prostu napiszę, że zdecydowanie to nie był do końca udany wybór.
Szwedzki kryminał, który choć mroczny, to jednak nie przypomina mi klasycznego gatunku, gdzie główni bohaterowie to mało rewelacyjne postacie. A osoba sprawcy nie mieści mi się w głowie. Tu jest trochę jak w Moście nad Sundem. Ten zły jest zbyt potężny w swej zbrodni, a równocześnie za kruchy na to wszystko., żeby było to dla mnie zwyczajnie wiarygodne. Nie kupuję tego, bo jest naiwne.
Faktycznie można się pogubić w dochodzeniu. Zakończenie jest również taką niespodzianką. Ale mam wrażenie, że idea suspensu zamroczyła autorkę tak bardzo, że całość opowieści rozmywa się gdzieś po drodze. Chce nas szokować, ale robi to na pół gwizdka. Niby odkrywa co rusz mroczne i niebezpieczne tajemnice. Przy czym niekonsekwentnie je ocenia. Właściwie tego wcale nie robi, Przez co mam wrażenie, że czytam kolejne bezemocjonalne wiadomości rodem z super-wizjera.
Pomijając główną oś fabuły, olbrzymi zarzut mam do czasu i miejsca akcji. Nie lubię takiego zawieszenia w przestrzeni. Niby Szwecja, ale nie wiadomo gdzie, ani kiedy się to odbywa. Taka trochę abstrakcja. Wszędzie i nigdzie. Denerwuje mnie to. Utrudnia zakotwiczenie opowieści w realu. I to samo tyczy się bohaterek.
Niby coś o nich wiemy. Jakieś porcje informacji spływają na kolejnych stronach. Ale obie policjantki są jak "z niczego" wzięte. Nie nabrałem do nikogo sympatii.
No i na koniec słowo o błędach i literówkach w tekście. To już któraś z nowych książek, która została niedbale wyedytowana. Mnie to osobiście razi. No ale być może wydawcy nie robi to wielkiej różnicy.

Nie silę się na powtarzanie skrótu fabuły - jak robi to 50% oceniających i komentujących książki na tym portalu (kurczę ależ mnie to irytuje jak po przydługim wstępie recenzji - a de facto streszczeniu - dowiaduję się, że oceniający pieje z zachwytów, i nic ponad to...). Ja po prostu napiszę, że zdecydowanie to nie był do końca udany wybór.
Szwedzki kryminał, który choć...

"Obraz przedstawia siedmioro dzieci na bujnej letniej łące. Na twarzach mają zwierzęce maski. Świnia, paw, osioł, pies, koza, lis i wilk. Obraz jest pogodny, ale w wymowie tych masek kryje się rozproszona, na wpół zamknięta ciemność". I tę ciemność czułem przez cały czas czytania książki.

Samobójstwo. Opuszczony kamieniołom. Makabryczne morderstwa. Nieuchwytny zabójca. Takimi hasłami mógłbym określić ten szwedzki thriller, który od pierwszych stron emanuje groźnym mrokiem, wciąga, niesie w sobie sporo lęku. Przeszłość i teraźniejszość zlewają się w jedno. Im dalej brnąłem w tę opowieść tym większy pojawiał się we mnie mętlik słów, myśli i wątpliwości, które grzęzły w cienkiej pajęczynie różnych tajemniczych zdarzeń. Czas jakby się zatrzymał...

W ręku trzymałem dobry thriller z świetnie zbudowaną fabułą i mnóstwem wątków, których zadaniem było zmylić osobę czytającą. Z ciekawością towarzyszyłem prowadzonemu śledztwo. Bardzo dobrze Autorka zbudowała tutaj kobiecy duet – Eir i Sanna to silne i charakterne policjantki, które krok po kroku zmierzają śladem nieuchwytnego mordercy. I gdy już mi się wydawało, że wszystko wiem – znam zakończenie – otrzymałem zdecydowanie nie to czego się spodziewałem.

Skandynawski thriller z przesłaniem/morałem, który bardzo Wam polecam.

"Obraz przedstawia siedmioro dzieci na bujnej letniej łące. Na twarzach mają zwierzęce maski. Świnia, paw, osioł, pies, koza, lis i wilk. Obraz jest pogodny, ale w wymowie tych masek kryje się rozproszona, na wpół zamknięta ciemność". I tę ciemność czułem przez cały czas czytania książki.

Samobójstwo. Opuszczony kamieniołom. Makabryczne morderstwa. Nieuchwytny zabójca....

Fajną książkę przeczytałam!
Mam na myśli widoczny na zdjęciu „Grzech śmiertelny”. O takie debiuty nic nie robiłam!
Mamy samobójstwo nastolatki. Niby sprawa wydaje się oczywista, ale dwie policjant podskórnie czują, że w sprawie jest jakieś drugie dno i postanawiają to sprawdzić. Co z samobójstwem dziewczyny wspólnego ma widoczna na nagraniu z monitoringu maska lisa?
Największy plus? Świetny duet głównych bohaterek. Tak, dwóch policjantek. Za to należy się dodatkowy punkt, bo duety dwóch postaci kobiecych w kryminałach nie należą do częstych. A dodatkowo, zarówno Sanna jak i jej partnerka Eir są boleśnie wręcz charakterne. Nie są postaciami z papieru, mają swoje problemy, wady, zgrzyty między sobą, i zajmuje im trochę czasu, by dojsć do zawodowego porozumienia.
Jest to, co lubię najmocniej, czyli dużo krwi, dużo zbrodni. Niektóre ze zgonów są naprawdę obrazowo opisane. Dodatkowo wszystko otoczone dusznym, ciemnym, północnym klimatem Skandynawii.
Jest skomplikowana intryga, mnóstwo wątków, które mają czytelnika zmylić. Jest w końcu coś, czego brakowało mi w kryminałach od dłuższego czasu – czyli zakończenie, które zaskakuje, a jest przy tym całkiem racjonalne.
„Grzech śmiertelny” zdecydowanie ochłodzi upalne, letnie popołudnia!

Fajną książkę przeczytałam!
Mam na myśli widoczny na zdjęciu „Grzech śmiertelny”. O takie debiuty nic nie robiłam!
Mamy samobójstwo nastolatki. Niby sprawa wydaje się oczywista, ale dwie policjant podskórnie czują, że w sprawie jest jakieś drugie dno i postanawiają to sprawdzić. Co z samobójstwem dziewczyny wspólnego ma widoczna na nagraniu z monitoringu maska...

Młoda dziewczyna popełnia samobójstwo, wchodząc do wody w opuszczonym kamieniołomie. Nagrania monitoringu jednoznacznie wykluczają udział osób trzecich.
Sprawa wydaje się oczywista, ale dwie policjantki, Sanna i Eir, zaczynają drążyć temat. Przeglądając klatka po klatce nagranie z miejsca zdarzenia, dostrzegają coś w mętnej wodzie obok ciała dziewczyny. Maskę lisa.
W międzyczasie w spokojnym nadmorskim miasteczku dochodzi do makabrycznych morderstw, a mimo zaangażowania w śledztwo całej grupy miejscowych policjantów zabójca pozostaje nieuchwytny.
Czy samobójstwo nastolatki ma jakiś związek z serią zabójstw na wyspie? Czy można dostrzec kogoś, kto nie chce być zobaczony, mimo że jest widoczny? Jaką tajemnicę kryje spokojna społeczność?

Lubię czytać literaturę skandynawską i z tego powodu też sięgnęłam po książkę, a jeszcze jak kryminał, czy thriller to tymbardziej. Powieść wciąa od pierwszych stron i co chwilę nas zaskakuje, mamy trudne śledztwo, multum teorii, mroczny klimat. Każda kolejna zbrodnia nas zdumiewa, a poczynania śledzi się z wielkim zaciekawieniiem co wydarzy się dalej. Autorka tak sprawnie wodzi za nos, co chwilę jakieś nietrafione spekulacje, bawi się czytelnikiem, ciężko tutaj zgadnąć kto jest głównym podejrzanym. Nieprzewidywalna, ciekawa fabuła, intrygujące śledztwo, mroczna i ponura atmosfera, a mała wysepka dodaje tylko uroku tej lekturze. Dodatkowo ta pozycja wyróżnia się na tle innych książek tego typu. Zakończenie zaskakuje.

Młoda dziewczyna popełnia samobójstwo, wchodząc do wody w opuszczonym kamieniołomie. Nagrania monitoringu jednoznacznie wykluczają udział osób trzecich.
Sprawa wydaje się oczywista, ale dwie policjantki, Sanna i Eir, zaczynają drążyć temat. Przeglądając klatka po klatce nagranie z miejsca zdarzenia, dostrzegają coś w mętnej wodzie obok ciała dziewczyny. Maskę lisa.
W...

Bezwiedne ciało nastolatki odnalezione w opuszczonym kamieniołomie.
Makabryczna lisia maska unosząca się w wodnej toni.
Śmierć, która zdawać by się mogło była samobójczym aktem, jest tak naprawdę dopiero początkiem morderczej spirali, która wkrótce ogarnie senne, spowite jesiennym mrokiem miasteczko...

Nagroda za najlepszy szwedzki kryminalny debiut 2020 roku - cóż, w pełni zasłużona! To, co dość mocno wyróżnia tę pozycję na tle pozostałych z tego gatunku, to kobiecy duet śledczy, co praktycznie się nie zdarza. Zarówno Eir jak i Sanna to postaci z krwi i kości. Piekielnie charakterne, zadziorne i niepozbawione licznych wad, ale przy tym jeszcze bardziej ludzkie. Autorka stopniowo odziera je z zewnętrznych warstw, ukazując tym samym dręczące je demony przeszłości.

Historia ta zaskakuje nie tylko ogormną ilością wątków i piętrzącymi się z każdą kolejną stroną sekretami, ale i mnogością krwawych, niezwykle obrazowo ukazanych zbrodni - krótko mówiąc, trup ściśle się gęsto, a niektóre opisy wręcz przyprawiają o gęsią skórkę. Grund stworzyła zawiłą plątaninę mętnych poszlak i tropów, by koniec końców każdy poszczególny element wskoczył na swoje miejsce, tworząc spójną, dogłębnie przemyślaną całość. A gdy już jesteśmy praktycznie pewni, że wiemy wszystko... zakończenie dosłownie wbija w fotel.

"Grzech śmiertelny" to pierwszorzędny kryminał, do cna przesiąknięty posępną skandynawską aurą. Zaskakujący i niesztampowy - zdecydowanie polecam!

Bezwiedne ciało nastolatki odnalezione w opuszczonym kamieniołomie.
Makabryczna lisia maska unosząca się w wodnej toni.
Śmierć, która zdawać by się mogło była samobójczym aktem, jest tak naprawdę dopiero początkiem morderczej spirali, która wkrótce ogarnie senne, spowite jesiennym mrokiem miasteczko...

Nagroda za najlepszy szwedzki kryminalny debiut 2020 roku - cóż, w...

Witajcie
Nie wiem jak Wy ale ja od kilku lat obserwuje zarówno na rynku wydawniczym jak i filmowym boom powieści, seriali i filmów kryminalnych, thrillerów trzymających w napięciu, niesamowicie mrocznych robionych czy pisanych przez Skandynawów . Osobiści większość uwielbiam i mam wrażenie, że oni są do tego stworzeni😀
A Wy ?

Dzisiaj chciałam Wam polecić właśnie taka książkę. „Grzech śmiertelny” Maria Grund, który w 2020 r. dostał nagrodę szwedzkiej akademik kryminału, za najlepszy debiut. „Grzech śmiertelny” jest powieścią, która jest świetnie napisana, trzyma w napięciu od początku do końca. Sanną i Eir to dwie policjantki śledcze, które maja razem pracować. Już w pierwszy dzień ich wspólnej pracy w zbiorniki wodnym znajdują ciało młodej dziewczyny oraz maskę lisa. Usiłując rozwiązać zagadkę, trafiają na kolejne zmasakrowane zwłoki. Czy te sprawy są ze sobą połączone? Czy policjantki, które same mają swoje poważne problemy, będą wstanie rozwiązać te tajemnicze morderstwa, które dzieła się na wyspie?

Muszę Wam powiedzieć, że nie dziwię się wcale, że ta książka otrzymała nagrodę. Bo jest to debiut warty uwagi a nazwisko autorki do zapamiętania. Maria Grund świetnie napisała tą książkę, można tam zobaczyć wiele zła , okrucieństwa, ale też miłości i niesamowitej siły i determinacji kobiet.
Zapiszcie sobie ten tytuł 😀

Witajcie
Nie wiem jak Wy ale ja od kilku lat obserwuje zarówno na rynku wydawniczym jak i filmowym boom powieści, seriali i filmów kryminalnych, thrillerów trzymających w napięciu, niesamowicie mrocznych robionych czy pisanych przez Skandynawów . Osobiści większość uwielbiam i mam wrażenie, że oni są do tego stworzeni😀
A Wy ?

Dzisiaj chciałam Wam polecić właśnie taka...